Tentoonstelling no.129 heavy frost

Als kunstenaar werkt Roos van Haaften met wat zich aandient: van objecten die ze vindt op straat, tot beelden die zij tegenkomt in de krant. Ze haalt bouwafval, glas en spiegels uit hun functie en plaatst ze samen met de gevonden objecten en beelden in een nieuwe omgeving. Aangelicht door theaterlampen projecteert ze vluchtige lichtbeelden in de ruimte. Zo werkt ze op haar best: reagerend op iets ogenschijnlijk belangeloos. Ze speelt ping-pong tussen wat zich aandient en wat zij zelf initieert en zo ontstaan er beelden van bekende en nieuwe werelden waar je als kijker heen en weer beweegt tussen tastbare materialen en nostalgische beelden.

De afgelopen jaren werkt van Haaften veelal met zwart, wit en grijstonen. Daarnaast kent haar werk een dualiteit tussen de fysieke materialen in de ruimte en het virtuele lichtbeeld dat het oproept. Maar wat gebeurt er wanneer de kunstenaar plotseling alleen nog maar met kleur werkt? Met niks dan folie en filters? Of wanneer de figuratieve beelden worden vervangen door abstracte lichtwerken? Voor ‘Ultimate Playground’ heeft van Haaften deze nieuwe sprong durven wagen.