Bruut!

Bruut! swingt enorm, het is kleurig en ongepolijst, dansbaar en extra luisterbaar, spannend en feestelijk. Superjazz.

BRUUT! een misverstand: Bij aanvang van het eerste optreden ging er iets mis. De wijze waarop het viertal werd aangekondigd deed de muzikanten beseffen dat host en publiek een andere verwachting hadden dan zijzelf. Al waren ze als afgetrainde volbloed-jazzmusici in staat elke sfeer neer te zetten, deze avond had er maar één nodig. Door de aankondiging voelde ze al nattigheid: “Luid applaus voor deze jazzband!” -dat woord zeggen kenners niet- en bij betreding van het podium stonden ze oog in oog met honderden glimmende gezichten, hongerig naar loudness, zweet en oneindige grooves om helemaal op los te gaan. Foutje van de feestcommissie. Met een te hoog podium, te grote versterkers en dit dampende publiek genereerde deze avond slechts één opdracht en binnen luttele seconden was de muzikale richting van dit kwartet bepaald. Een misverstand en Bruut! was begonnen.

Waar brengt ons dit? Bij het surrealisme van Quentin Tarantino films, tweedehands platen en oude Westerns. Bij de sfeer van lavalampen, gefotoshopte boogaloo, de jaren zestig onscherp als op Youtube… Bruut! swingt enorm, het is kleurig en ongepolijst, dansbaar en extra luisterbaar, spannend en feestelijk. Superjazz.

Maarten Hogenhuis – sax
Folkert Oosterbeek – orgel
Thomas Rolff – bas
Felix Schlarmann – drums